De wereld gezondheidsorganisatie (WHO) en complementaire gezondheid.

Auteur: Leon Cools, 03/07/2023

Voor het eerst komt er deze zomer (in India) een globale bijeenkomst rond TCIH.
Traditionele, complementaire en integratieve gezondheidszorg (TCIG; Engels TCIH).
De WHO ziet het belang van deze vorm van gezondheidszorg in en werkt nu aan het groeperen van organisaties, mensen en ideeën hierrond.

Er was een virtuele bijeenkomst om hier voorbereidend werk te doen en wij als Gezondheidsbegeleiders schoven mee aan tafel. Grappig om hier volop daglicht te hebben terwijl het voor deelnemers uit Tasmanië al avond was.

Ik begrijp dat er flink wat argwaan bestaat rond de WHO, maar ik wil graag toch verslag doen van wat er zoal beweegt.

Wereldwijd is de situatie rond TCIH heel divers. in een groot deel van de wereld is deze vorm van geneeskunde de meest bereikbare en meest betaalbare vorm voor de mensen. In de armere landen is de ‘gezondheidsbegeleider’ dikwijls het eerste aanspreekpunt. Soms met kruiden, soms met rituelen of gezang, soms met massages… er zijn zoveel vormen maar telkens is die toegankelijk en betaalbaar. Reden te meer voor de WHO om hier ondersteuning te bieden.

Er waren op deze bijeenkomst een aantal gemeenschappelijke vragen die naar voor kwamen:

Mensen moeten de vrije keuze hebben voor welke therapievorm ze willen gaan.
Er moet meer respect komen voor TCIH.
Er moet ondersteuning en samenwerking komen tussen TCIH en de ‘reguliere gezondheidszorg’.
De mythe ‘dat er geen degelijk onderzoek of bewijsvoering is’ voor TCIH moet doorbroken worden. Er is al veel degelijk onderzoek gebeurd, laten we dat bekijken, valideren en gebruiken.
Cliënten willen gehoord worden en als mens behandeld worden.
TCIH moet gepromoot worden.
Er is ook nood aan onderzoek naar de economische impact van TCIH en de reguliere zorg.
De reguliere gezondheidszorgers kampen veel met een burn-out, zeker na Covid. Er moet gewerkt worden aan VERBINDING.
Wij (gezondheidsbegeleiders) moeten betrokken worden bij het opzet en de uitvoering van onderzoek rond TCIH.
Er is bescherming nodig voor de kennis van traditionele helers. In sommige landen overspoelt TCM (traditionele Chinese gezondheidszorg) de oude gebruiken.

Door sommige deelnemers werden er wel bijzondere punten naar voor gebracht. Zo vertelde een deelnemer uit Ghana dat in Afrika in veel landen de TCIH bij wet herkenning geniet. Daar hebben ze dan het probleem dat de producten waar ze mee werken niet altijd gestandardiseerd en betrouwbaar zijn. Zij wensen ook een beter onderwijs op dit terrein. De deelneemster uit Tasmanië, stelde dat het voor hun traditionele geneeskunst essentieel is om de mens te zien in zijn totale zijn. Een mens kan pas gezond zijn als zijn gezin dat is en het dorp waarin hij leeft en de wereld als geheel.
Blijkbaar was er tijdens de Covid periode al een werkgroep actief om via TCM te werken aan ondersteuning.

Ik kijk uit naar hoe het verder gaat!
Leon